วันศุกร์ที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2568

《คัมภีร์ชา》vs《บทเพลงชาเจ็ดถ้วย》


      《คัมภีร์ชา》และ《บทเพลงชาเจ็ดถ้วย》เป็นสองจุดสุดยอดที่เคียงบ่าเคียงไหล่กับประวัติศาสตร์ทางวัฒนธรรมชาจีน แต่ทว่าพวกมันเป็นสองมิติที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

        - อันก่อนได้ก่อสร้าง​ “โลกทางวิทยาศาสตร์กายภาพ” ของชา

        - อันหลังได้ยกระดับ​ “ขอบเขตทางสุนทรียภาพและจิตวิญญาณ” ของชา


《คัมภีร์ชา》--- “สรีระ”แห่งชา


        เป็นสารานุกรมความรู้เรื่องชาเล่มแรกของโลกที่อธิบายชาอย่างละเอียดและอย่างเป็นระบบ ถือเป็น“คัมภีร์ไบเบิล”ของชา เป็นการนำชาจากการเป็นเครื่องดื่มชนิดหนึ่งมายกระดับให้เป็นวิชาการและวัฒนธรรมระดับสูง แก่นของเรื่องคือ “เทคนิค/” และ “ทฤษฏี/” 

▲《คัมภีร์ชา/茶经》ลู่อวี่/陆羽 : เขียนขึ้นในปี780 เค้าโครงเรื่องแบ่งออกเป็น 3 หมวด 10 บทประกอบด้วยตัวอักษร 7000 กว่าตัว

     • ผู้แต่ง : ลู่อวี่/陆羽 (ค.ศ.733-804) เป็นนักวิทยาศาสตร์ด้านใบชา นักวิชาการทางวัฒนธรรมชา ได้รับเกียรติสูงสุดให้เป็น “เทพแห่งชา/茶圣


     • ยุคสมัย : ราชวงศ์ถัง (ค.ศ.618-907)


     • แก่นแท้ : มันเป็นคำตอบของปัญหา “ชาคืออะไร?” และ “เรื่องชาเป็นเช่นไร?” ตั้งแต่การเพาะปลูก การเด็ดเก็ษ การผลิต การต้มน้ำจนถึงการชิมดื่ม มาจัดให้เป็นระบบทั้งด้านการจัดการทางวัสดุและด้านข้อกำหนดทางเทคนิคได้ครบถ้วนสมบรณ์


     • เนื้อหาใจความที่สำคัญ

        - บุกเบิกการเป็นวิชาการชาอย่างเป็นระบบ :《คัมภีร์ชา》เป็นหนังสือที่ว่าด้วยเรื่องชาโดยเฉพาะครบทุกด้านเล่มแรกของโลก ถูกสรรเสริญเป็นสารานุกรมใบชา

        - การศึกษาค้นคว้าทางวิทยาศาสตร์ของใบชา : ในหนังสือได้บรรยายอย่างละเอียดถึงสภาพแวดล้อมของการเจริญเติบโตของใบชา มาตรฐานของการเด็ดเก็ษ กรรมวิธีการผลิต เป็นต้น ได้บ่งบอกถึงคุณภาพใบชาว่า “ชาป่าเด่น ชาไร่ด้อย” 

▲“ชาป่าเด่น ชาไร่ด้อย/野者上 , 园者次” อันบ่งชี้ถึงคุณภาพใบชาของ ลู่อวี่

        - กฏเกณฑ์ทางเทคนิคการต้มชา : ได้อธิบายขั้นตอนของการต้มชาผงยุคถังอย่างละเอียด พร้อมได้นำเสนอศิลปะการต้มชาโดย “การต้มน้ำเดือด 3 ลำดับ” โดยถือเอาน้ำเดือดลำดับที่ 2 เป็นสภาวะอุดมคติของการต้มชา การใช้น้ำต้มในสภาวะนี้เหมาะเจาะในการสกัดกลิ่นหอมและรสชาติของใบชาออกมาได้อย่างเต็มที่ 

▲“การต้มน้ำเดือด 3 ลำดับ/三沸判水法” | น้ำเดือดลำดับ2/二沸 : บ่งชี้ถึงน้ำที่ต้มจนร้อนถึง 96-99°C เข้าใกล้จุดเดือดแต่ยังไม่เดือดเต็มที่ เวลานี้ฟองอากาศจะเริ่มปรากฏออกมาจากก้นและผนังกาต้มน้ำอย่างหนาแน่น ราวกับ“น้ำพุที่พุ่งออกมาดั่งไข่มุกร้อยเรียงเป็นสร้อย/涌泉连珠

        - จัดเครื่องมืออุปกรณ์เป็นระบบมาตรฐาน : ได้แนะนำเครื่องมือการทำชาและอุปกรณ์การดื่มชาทั้งหมด 24 ชนิด มีการกำหนดวัสดุ ขนาด และฟังค์ชั่นของเครื่องมืออุปกรณ์เหล่านี้ไว้อย่างเด่นชัด 

▲อุปกรณ์ในกระบวนการต้ม-ดื่มชาครบชุด 24 ชนิด จัดแบ่งออกเป็น 6 ประเภท : “ก่อไฟ/生火”;“น้ำต้ม/煮水”;“ตวงชา/量茶”;“ต้มชา/煮茶”;“ดื่มชา/饮茶”;“บรรจุ/收纳

        - การเสนอจิตวิญญาณแห่งวิถีชา : ได้นำเสนอจิตวิญญาณแห่งวิถีชาแบบฉบับ “สู่การปลูกฝังตน มัธยัสถ์สู่คุณธรรม” เน้นย้ำถึงคุณค่าทางจริยธรรมและความหมายแฝงทางวัฒนธรรมของชา 

▲“สู่การปลูกฝังตน มัธยัสถ์สู่คุณธรรม/精行俭德” : เน้นย้ำถึงการหลอมเป็นหนึ่งเดียวระหว่างคนกับธรรมชาติ ดั่ง“ฟ้าคนเป็นหนึ่งเดียว/天人合一”อันเป็นระดับจิตวิญญาณที่สูงส่งที่วัฒนธรรมทางตะวันออกถวิลหา

        - เกิดผลกระทบอย่างมากทางวัฒนธรรม :《คัมภีร์ชา》ใม่เพียงก่อเกิดผลกระทบอย่างใหญ่หลวงต่อพัฒนาการทางวัฒนธรรมชาจีน ยังแพร่ขยายไปถึงแถบเอเชียตะวันออก เช่น “ศิลปะชงชา”ของเกาหลี และ “พิธีชงชา”ของญี่ปุ่น ล้วนได้รับอิทธิพลที่ลึกซึ้ง 

▲(บน) “กงฟูฉา/工夫茶(茶艺)”ของจีน (กลาง) “ศิลปะชงชา/茶礼”ของเกาหลี (ล่าง) “พิธีชงชา/茶道”ของญี่ปุ่น


《บทเพลงชาเจ็ดถ้วย》--- “วิญญาณ”แห่งชา


        เป็นบทกวีจีนโบราณที่แสดงออกถึงระดับจิตวิญญาณในการเสพสุขทางศิลปะการดื่มชา ถือเป็น“ซิมโฟนีบทเพลงกวี”ของชา ยกระดับการชิมดื่มชาถึงจุดสูงสุดของการการตระหนักรู้ซึ้งทางจิตวิญญาณ แก่นของเรื่องคือ “การตระหนักรับรู้/” และ “ระดับจิตวิญญาณ/” 

▲《บทเพลงชาเจ็ดถ้วย/七碗茶歌》หลูถง/卢仝 : เป็นบทกวีท่อนหนึ่งใน《เขียนขอบคุณเมิ้งเจี่ยนที่ส่งชาใหม่มาให้ลิ้มลอง/走笔谢孟谏议寄新茶


     • ผู้แต่ง : หลูถง/卢仝 (ค.ศ.795-835) ได้รับการยกย่องให้เป็น “เซียนชา/茶仙


     • ยุคสมัย : ราชวงศ์ถัง (ค.ศ.618-907)  


     • แก่นแท้ : มันเป็นคำตอบของคำถาม “ทำไมถึงดื่มชา?” และ “ชาจะไปในทิศทางใด?” มันได้บรรยายให้เห็นภาพถึงความรู้สึกที่เลอเลิศเมื่อระดับจิตวิญญาณหลังการชิมดื่มชาค่อยๆคืบหน้าไปทีละขั้น ก่อเกิดเป็นวิถีทางสุนทรียภาพโดยการที่ทาง“วัตถุ”ทะลุมิติมายังฝั่งตรงข้ามทาง“จิตใจ” 


     • เนื้อหาใจความที่สำคัญ

        - ถ้วยที่1 : ลื่นคล่องคอ (กิเลสทางกาย) | เริ่มต้นจากความต้องการทางกายภาพในการดับกระหายน้ำ

        - ถ้วยที่2 : ซึมเศร้ามลาย (จากกายสู่จิต) | คนกับโลกก็จะค่อยๆแยกห่างจากกัน วิญญาณคืนสู่ร่าง

        - ถ้วยท3 : ตื้นตันใจ (จากจิตเข้าฌาน) | เจริญสมาธิ ปัญญาบังเกิด

        - ถ้วยที่4 : ขับถ่ายเหงื่อ (จากฌานพ้นทุกข์) | สงบสติอารมณ์ ขจัดบ่วงกรรม

        - ถ้วยที่5 : ชำระกาย (ขัดเกลากายใจ) | ชำระกายใจให้บริสุทธิ์ ไม่ยึดติด

        - ถ้วยที่6 : ความเป็นเซียน (บรรลุมรรคผล) | สู่ความเป็นเซียนในพลังยินหยางอย่างสมดุล

        - ถ้วยที่7 : สายลมพัด (อมตภาพ) | ความเป็นเซียนล่องลอยในอากาศสู่แดนสุขาวดี 

▲《บทเพลงชาเจ็ดถ้วย/七碗茶歌》ตีความตาม “ด้านตัวอักษร/字面” และ “ด้านขั้นจิตวิญญาณ/精神层面


     ข้อสรุปเบื้องต้น


     •《คัมภีร์ชา》: คือ“เทคนิค/” เป็น“พื้นฐาน” หากไม่มีการศึกษาค้นคว้าและข้อกำหนดของ ลู่อวี่ สำหรับชาแล้ว ตั้งแต่ต้นจนจบชาอาจเป็นเพียงเครื่องดื่มที่ธรรมดาชนิดหนึ่ง ยากที่กลายเป็นระบบวัฒนธรรมที่กว้างขวางและลึกซึ้ง


     •《บทเพลงชาเจ็ดถ้วย》: คือ“วิถี/” เป็น“การยกระดับ” หากไม่มีการบรรยายให้เห็นภาพอย่างยิ่งยวดของ หลูถง สำหรับชาแล้ว วัฒนธรรมชาก็อาจจะขาดซึ่งจิตวิญญาณและสีสันแห่งอุดมคติอันน่าประทับใจ 

《คัมภีร์ชา》: เป็นไปอย่างถูกต้อง เป็นวิทยาศาสตร์ ก่อเกิด“โลกทางวัตถุ” |《บทเพลงชาเจ็ดถ้วย》: เป็นความสละสลวย เป็นปรัชญา  ก่อเกิด“โลกทางจิตวิญญาณ


     การสรุปรวบยอด


        -《คัมภีร์ชา》ของลู่อวี่ ได้มอบโครงสร้างกระดูกให้แก่ชา สามารถยืนได้อย่างมั่นคง《บทเพลงชาเจ็ดถ้วย》ของหลูถง ได้ฉีดวิญญาณและพลังชี่กับเลือดเข้าไปในชา ทำให้บินเพดานสูง 

        - สองสิ่งนี้--หนึ่งหยินหนึ่งหยาง หนึ่งความเป็นจริงหนึ่งความว่างเปล่า ร่วมด้วยช่วยกันผลักดันวัฒนธรรมชาจีนให้อยู่ในระดับที่โดดเด่นเป็นเอกลักษณ์เพียงหนึ่งเดียวในโลก

        - เมื่อชิมดื่มชา พวกเราต้องนำศิลปะเทคนิคของลู่อวี่มาชงชาจอกนี้ แล้วต้องการระดับจิตวิญญาณของหลูถงมาลิ้มรสดื่มด่ำของชาจอกนี้



เอกสารอ้างอิง:

1. บทเพลงชา 7 ถ้วยของหลูถง : https://puerthaiblog.blogspot.com/2019/09/7.html

2. การย้อนแย้งของอุตสาหกรรมชา (1/3) : https://puerthaiblog.blogspot.com/2025/09/13.html

3. การย้อนแย้งของอุตสาหกรรมชา (2/3) : https://puerthaiblog.blogspot.com/2025/09/23.html

4. การย้อนแย้งของอุตสาหกรรมชา (3/3) : https://puerthaiblog.blogspot.com/2025/09/33.html